استان شناسی

قبل از درست کردن آتش باید این موارد را بدانید:از عوارض زمانی و آب‌وهوایی محلی که قرار است تا در آن آتش روشن کنید، مطلع شوید.از وسایل و مواردی که برای درست کردن آتش در دسترس شما قرار دارد، مطلع شوید.به زمان موردنیاز برای آماده‌سازی محل آتش و روشن کردن آن توجه کنید.از اینکه برای چه و با چه هدفی آتش روشن می‌کنید، مطمئن شوید. یعنی اگر ضرورتی وجود ندارد، آتش روشن نکنید.در دل طبیعت ، کجا آتش روشن کنیم؟ازجمله اصول اولیه‌ برای افروختن آتش، انتخاب محل مناسب و آماده‌سازی آن است. شاید بسیاری از ما به این مورد توجه‌ی نداشته باشیم. درصورتی‌که اگر قرار است در طبیعت‌گردی، گردش یا برای کمپ‌زدن و موارد مشابه آن آتش روشن کنیم، توجه به این اصل بسیار مهم است.محل مناسب برای درست کردن آتش باید شامل این ویژگی‌ها باشد:محل درجایی قرار گرفته باشد که در مقابل باد، محافظت شود.مکان و محلی که به دنبال آن می‌گردیم برای سرپناه و برپا کردن آن نیز مناسب باشد.محلی باشد که برای ضلع حرارت مثلث آتش مشکل ایجاد نکند. (مثلاً محلی نم‌دار، خیس و سرد نباشد).مواد موردنیاز از قبیل سوخت کافی را در اختیار ما قرار دهد. یعنی به یک منبع سوخت نزدیک باشد تا برای تامین آن مجبور نباشیم مسافت طولانی را طی کنیم.آتش روشن کردن در طبیعت با چوبهیزم‌چینی برای روشن کردن آتش نوعی مهارت محسوب می‌شود که بیشتر طبیعت‌گردها حال برحسب تجربه یا بر اساس آموزش آن را یاد می‌گیرند. این یادگیری به ما کمک می‌کند به شکلی حرفه‌ای و اصولی آتش روشن کنیم تا کمترین آسیب را به طبیعت وارد سازیم. روش‌های مختلفی برای هیزم‌چینی به‌منظور درست کردن یک آتش خوب وجود دارد که در ادامه به آن می‌پردازیم.هیزم چینی به روش خیمه‌ی سرخپوستیاغلب ما با سرخپوستان و خیمه‌ی آن استان شناسی...

قُلْ يَا عِبَادِيَ الَّذِينَ أَسْرَفُوا عَلَىٰ أَنْفُسِهِمْ لَا تَقْنَطُوا مِنْ رَحْمَةِ اللَّهِ ۚ إِنَّ اللَّهَ يَغْفِرُ الذُّنُوبَ جَمِيعًا ۚ إِنَّهُ هُوَ الْغَفُورُ الرَّحِيمُسوره زمر (آیه 53)(ای رسول رحمت) بدان بندگانم که (به عصیان) اسراف بر نفس خود کردند بگو: هرگز از رحمت (نامنتهای) خدا نا امید مباشید، البته خدا همه گناهان را (چون توبه کنید) خواهد بخشید، که او خدایی بسیار آمرزنده و مهربان است.تفسیر نور (محسن قرائتی)قُلْ يا عِبادِيَ الَّذِينَ أَسْرَفُوا عَلى‌ أَنْفُسِهِمْ لا تَقْنَطُوا مِنْ رَحْمَةِ اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ يَغْفِرُ الذُّنُوبَ جَمِيعاً إِنَّهُ هُوَ الْغَفُورُ الرَّحِيمُ «53»بگو: «اى بندگان من كه بر نفس خويش اسراف (و ستم) كرده‌ايد! از رحمت خداوند مأيوس نشويد، همانا خداوند همه‌ى گناهان را مى‌بخشد، زيرا كه او بسيار آمرزنده و مهربان است.»نکته هاآيات قبل تهديدى براى افراد مغرور بود و اين آيه به گناهكاران پشيمان بشارت مى‌دهد.در تمام كلمات اين آيه لطف و مهر الهى نهفته است:1. پيام بشارت را رسول خدا صريحاً اعلام كند. «قُلْ»2. خداوند انسان را مخاطب قرار داده است. «يا»3. خداوند همه را بنده‌ى خود و لايق دريافت رحمتش دانسته است. «عِبادِيَ»4. گناهكاران بر خود ستم كرده‌اند و به خدا ضررى نرسانده‌اند. «أَسْرَفُوا عَلى‌ أَنْفُسِهِمْ»5. يأس از رحمت، حرام است. «لا تَقْنَطُوا»6. رحمت او محدود نيست. «رَحْمَةِ اللَّهِ» ( «رَحْمَةِ اللَّهِ» به جاى «رحمتى» رمز جامعيّت رحمت است، چون لفظ «اللَّهِ» جامع‌ترين اسم اوست).7. وعده‌ى رحمت قطعى است. «إِنَّ اللَّهَ»8. كار خداوند بخشش دائمى است. «يَغْفِرُ»9. خداوند همه‌ى گناهان را مى‌بخشد. «الذُّنُوبَ»10. خداوند بر بخشش همه‌ى گناهان تأكيد دا استان شناسی...

مَنْ عَمِلَ صَالِحًا فَلِنَفْسِهِ ۖ وَمَنْ أَسَاءَ فَعَلَيْهَا ۗ وَمَا رَبُّكَ بِظَلَّامٍ لِلْعَبِيدِ 46 فصلتنْ عَمِلَ صالِحاً فَلِنَفْسِهِ وَ مَنْ أَساءَ فَعَلَيْها وَ ما رَبُّكَ بِظَلَّامٍ لِلْعَبِيدِ «46»هر كس كار شايسته‌اى انجام دهد، پس به سود خود اوست، و هر كس بدى كند پس بر عليه خويش عمل كرده است، و پروردگار تو به مردم ستم نمى‌كند.نکته هاچون ظلم كوچك نيز از سوى خداى بزرگ، به منزله‌ى ظلم زياد است، لذا كلمه‌ى «ظلام» به كار رفته است كه به معناى بسيار ظلم كننده مى‌باشد.ريشه‌ى حوادث تلخ و شيرين را در عملكرد خود جستجو كنيد. «مَنْ عَمِلَ صالِحاً فَلِنَفْسِهِ وَ مَنْ أَساءَ فَعَلَيْها» وبه ديگران نسبت ندهيد:به خدا نسبت ندهيد. چنانكه قرآن مى‌فرمايد: همين كه انسان را پروردگارش آزمايش و اكرام نمايد، گويد: پروردگارم مرا گرامى داشته و در شرايط ديگر گويد: پروردگارم مرا خوار كرد. رَبِّي أَكْرَمَنِ‌ ... رَبِّي أَهانَنِ‌ امّا قرآن پاسخ مى‌دهد: چنين نيست بلكه خوارى شما به خاطر آن است كه به يتيم و مسكين رسيدگى نكرديد. «كَلَّا بَلْ لا تُكْرِمُونَ الْيَتِيمَ» «1»به مردم نسبت ندهيد. چنانكه در قيامت مستضعفان به مستكبران مى‌گويند: «لَوْ لا أَنْتُمْ لَكُنَّا مُؤْمِنِينَ» «2» شما مقصّريد، اگر شما نبوديد، ما ايمان مى‌آورديم.به نياكان منسوب نسازيد. هنگامى كه به منحرفان گفته مى‌شود از آنچه خداوند نازل كرده پيروى كنيد گويند: «نَتَّبِعُ ما وَجَدْنا عَلَيْهِ آباءَنا» «3» ما از آنچه پدرانمان را بر آن يافته‌ايم پيروى مى‌كنيم.به انبيا نسبت ندهيد. چنانكه كفّار انبيا را مقصّر مى‌دانستند و به آنان مى‌گفتند: «إِنَّا تَطَيَّرْنا بِكُمْ» «4» ما وجود شما را شوم مى‌دانيم و تمام بدبختى‌هاى ما از سوى شماست.به وال استان شناسی...